Meltem Arıkan
Anlamlardan soyundukça
Ve beklentileri bıraktıkça
Arındıkça anılardan
Ve düşünceler suskunlaştıkça
Yaşam değişiyor an be an
Küçük küçük adımlarla
Soyundukça edindiklerinden
Başkaları uzaklaştıkça senden
Kendi kendinle kalmanın şaşkınlığı
Onca zaman, onca acı, onca yalnızlık
Hepsini arkanda bırakmanın gücü
Artık şarkılar bile unutuldu
Yorgunluğunu iliklerinde hissettiğin…
Bağırıyorlar çığlık çığlığa
Dönüp bakma onlara
Herkes kendi kaderini kendi kendine yazıyor
Geçmişin hayaletleri artık seni korkutmuyor
Duymuyorsun artık yalanların çığlıklarını
O çığlıklar ki
Sahte alkışlara davetiye
Kalın duvarların arkasında kalan geçmiş
Ara sıra sızsa da anlara
Artık acıtmıyor
Artık kırmıyor
Artık hiç bir şeyi tanımlamıyor….
Geçmişin yorgun ve paslı anıları
Zaman hepinizi bir bir yutuyor…
Sevgin doyuramadı aç kurtları
Dahaları hiç azalmadı
Ama pişman olma olanlardan
Sen özgürleştikçe anılardan
Yeni yaşamım papatyalarla açılıyor
Bahar bahar yayılıyor…
Ruhun artık bulutlarla birlikte
Oradan oraya özgürce koşabiliyor
Gülümsediğini gördükçe
Yalanları yetmiyor seni öldürmeye
Yalanları yetmeyecek seni yok etmeye…
