İbrahim Sarp Baysu
…
İnsanlar sebep oluyor
Ben hep sonuç kalıyorum
Çok gerideyim Neriman
Çatlak nallar topal atlar gibiyim
Hayata yetişemiyorum
Hem ben Allah’ın dersinden de kalırdım
Dönmüyor diye dilim Elham’a
Her sabah yeniden kundaklanan bu dünyada
Beşik kertmesinden öte değil hayatla aramdaki rüya
Annemi kızlık soyadıyla ve görmediği ilk maaşımla
Beni baş başa bırakan babamı hiç sevmedim mesela
Kendimi kırık bir kalpten yonttuğum günden beri
Kırdım içimdeki nergisin aynasını
Papatyalara inandıramıyor artık beni dünya
Keleşle oynadığım ruletlerden sağ çıktığımdan beri
Göz kırpmıyorum azraile
Tarih kadar eski bir yarayı kanırtırken içimde dünya
Ekmek kavgamda kim vurduya gidip dönmeyen tanrıları aramayı çoktan bıraktım Neriman
Çıkarken neşteri bırakır mısın
Oyacağım bir yara var daha