Arat Barış
Şırnak’ın Beytüşşebap ilçesine bağlı, Keldanice ismi Mehre olan Kovankaya köyünde yaşayan ve 8 Ocak’ta kaçırıldıkları düşünülen Diril çiftinden 65 yaşındaki Şimuni Diril’in cansız bedeni, çiftin oğlu tarafından 70 gün sonra köy yakınındaki bir dere kenarında bulunmuştu.
71 yaşındaki Hurmüz Diril’den ise 500 gündür haber alınamıyor.
Diril ailesi ve Mehre köyü sakinleri 1980’lerin sonunda yaşanan zorunlu köy boşaltmalarını yaşadı. 1989 yılında köyleri boşaltılan Diril ailesi, İstanbul’a taşındı ancak 1992’de köye geri döndüler. Ne var ki köylerinde ancak 2 yıl kalabildiler.
1994’te doğdukları toprakları bir kere daha terk etmek zorunda kalan Diril çifti 1995’te yeniden İstanbul’a geldiler.
16 yıl sonra, 2011’de köylerine geri dönmeleri konusunda bir sorun kalmayınca yeniden Şırnak’ın yolunu tuttu Diril çifti.
Döndüklerinde gördükleri manzara bir yıkıntıdan ibaretti. Diril çifti uzun uğraşlar sonunda köyde yerleşik kalabilecekleri bir hayat kurdular.
Ancak, 2020’nin 8 Ocak günü aile üyelerinin Şimuni ve Hurmüz Diril ile iletişimi kesildi. Çiften haber alamayan çocukları yetkililere haber verdi.
Beytüşşebap Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından başlatılan soruşturmanın “gizlilik” kararı ile yürütülmesi sebebiyle herhangi bir bilgi edinilemiyor.
Diril çiftinin kızı Gülcan Diril Üzümcü, 20 Mart 2020 tarihinde annesi Şimuni Diril’in cenazesini kendi imkanlarıyla bulduklarını hatırlatarak, benzer bir akıbetin yaşanmış olma düşüncesiyle babalarını aramaya devam ettiklerini söyledi.
Tekrar aramak, bir iz bulmak ve anne babalarının bağ ve bahçelerine sahip çıkmak amacıyla köye döndüklerini dile getiren Diril, Gazete Davul’dan Arat Barış‘a şu açıklamalarda bulundu:
Şimuni ve Hurmüz Diril çifti 8 Ocak 2020’de kaybettirildi.
Geçen yıl, 8-12 Ocak tarihleri arasında bir gün… Ne olduğunu, neden olduğunu kestiremediğimiz o 5 günlük içerisinde, annemiz Şimuni Diril, aslında başta görgü tanığının bildiği birileri tarafından öldürüldü. Belki de bulunmaması umudu ile dereye atıldı, ama 20 Martta çocukları olarak bizler bulduk.
500 Gün oldu babamız Hurmüz Diril’den bir haber almayalı.
Gerçekten samimiyetle bulmak üzere arama yapıldı mı?
Bu ülke ne zaman kendi cenazelerini evlatlarına, kardeşlerine buldurtur oldu?
Coğrafya kaderdi belki. Her defasında yıkılan, yakılanı yeniden onarmak…
Peki ya şimdi ?
Coğrafya bir keder… Ölülerin ve kayıpların feryatları ile yankılanıyor. Gelin isterseniz biraz daha yakından bakın!
Geçen yıl 11 ay boyunca köyde etkili bir arama için donanımlı bir ekibin gelmesini bekledik. Maalesef olmadı, etkili bir arama faaliyeti yürütülmedi.
Bizler yine köydeyiz ve gelmenizi, babamızı bulmanız için bekleyeceğiz.
Babamızı bulana kadar vazgeçmeyeceğiz.
Kaybolan Fırat’ın kenarındaki bir kuzu değil, bir insan, bir baba…
500 Gündür sizler susuyorsunuz, biz ölüyoruz..
https://gazetedavul.com/manset/simuni-ve-hurmuz-dirile-ne-oldu-4735.html