MaraÅŸ merkezli depremlerin vurduÄŸu Hatay’da, Antakya ilçesi Ekinci Mahallesi’nde 2013’te tamamlanıp, ‘Cennetten bir köşe’ sloganıyla daireleri satılan, 12 katlı Rönesans Rezidans da yerle bir olurken 250 daireden oluÅŸan rezidansta yüzlerce kiÅŸi hayatını kaybetti.
DHA’da yer alan habere göre, Rönesans Rezidans’ta yaÅŸayan Biray BeÅŸerikli ve 6 yaşındaki kızı Nazende Dila Açıkgöz’ün cenazesi depremden 180 gün sonra DNA eÅŸleÅŸmesi ile bulundu.
5 yıl önce eÅŸinden ayrılan sınıf öğretmeni Biray BeÅŸerikli 4 yıl önce taşındığı bahçe katındaki dairede, kızı Nazende Dila Açıkgöz ile birlikte yaşıyordu. Biray BeÅŸerikli ile kızı Nazende Dila Açıkgöz, enkaz kaldırma çalışmalarının 17’nci günde tamamlandığı Rönesans Rezidans’taki kayıp onlarca kiÅŸi arasında yer aldı. Enkaz altında kalan kızı ve torununu bulmak için arama kurtarma çalışmalarını takip eden BeÅŸerikli ailesi, çalışmalardan herhangi bir sonuç alamadı. Sahiplerine ulaşılamayan cenazeler DNA örnekleri alınıp çeÅŸitli mezarlıklara defnedilirken, depremden 1 hafta sonra Mehmet BeÅŸerikli, 2 hafta sonra ise eÅŸi Nilay Bulgurcu BeÅŸerikli Adli Tıp Kurumu’na gidip DNA testi verdi.
HABER 6 AY SONRA GELDÄ°
Geçici olarak Bursa’daki Gençlik Spor Ä°l Müdürlüğü’ne ait misafirhaneye yerleÅŸen Mehmet BeÅŸerikli, 6 ay sonra, 4 AÄŸustos Cuma günü, beklediÄŸi haberi aldı. Cumhuriyet savcısı tarafından aranan Mehmet BeÅŸerikli, kızı Biray BeÅŸerikli ve torunu Nazende Dila Açıkgöz’ün mezarının belirlendiÄŸini söyledi.
Aile, aldıkları haberle birlikte, Hatay’a gitti. Gıyabi cenaze namazı kılıp, kızı ve torunu için dua eden Mehmet ve Nilay BeÅŸerikli, gelen haberle buruk da olsa bir sevinç yaÅŸadıklarını söyledi. Kızı Biray BeÅŸerikli ve torunu Nazende Dila Açıkgöz’ün Hatay Åžehitler Mezarlığı’na defnedildiÄŸini belirten Mehmet BeÅŸerikli, deprem anını aklından çıkaramadığını söyleyerek, “O an bizim için kıyamet gibi bir ÅŸeydi. Neye uÄŸradığımızı ÅŸaşırdık. Ben de aynı olayı yaÅŸadım. Dünyanın sonunun geldiÄŸini düşündük. Bir an önce dursun diye dua ettim. Kelimeler kifayetsiz kalıyor. EÅŸimle birlikte evdeydik. OÄŸlum yeni evlendi, o kendi evindeydi. Kızım da sitedeydi. Kızıyla birlikte yaşıyordu. Biz, eÅŸimle birlikte o anı yaÅŸadık” dedi.
‘HABERÄ° ALINCA DONDUK KALDIK’
Kızı ve torununun mezarlarının bulunduÄŸu an buruk bir sevinç yaÅŸadığını belirten Mehmet BeÅŸerikli, “Ä°lk hafta baÅŸvurumuzu yaptık. Çıkan cenazeleri de takip ediyorduk fakat ilk günlerde arama kurtarma ekipleri bize çıkan cenazeleri göstermediler. Hangi hastaneye gideceÄŸimizi bilmiyoruz. Arkalarından gitsek, çıkan cenazeleri göremeyeceÄŸiz. Onların takibini yapamayacağız. Ortam karışıktı. Her ÅŸey birbirine girdi. Biz de baÅŸvurumuzu yaptık. Ä°lk hafta ben, ikinci hafta eÅŸim DNA örneÄŸini verdi. Aradan 6 ay geçti. Bizi 6 ay sonra cumhuriyet savcısı aradı. Kalbim yerinden fırlayacaktı, çok heyecanlıydım. DNA eÅŸleÅŸmesinin gerçekleÅŸtiÄŸini, cenazelerin bulunduÄŸunu söyledi. O an için dünyanın en mutlu insanıydım. Hem buruk sevinç, hem üzüntü var. Hepsini bir arada yaşıyorum. EÅŸim de yanımdaydı, o da hareketsiz kaldı. Donduk kaldık. Birkaç gün sonra Adli Tıp Kurumu’ndan yüzde 99,9 kesinleÅŸmiÅŸ sonuçları geldi. Bizim için gözümüz aydın diyorum. Darısı diÄŸer depremzede kardeÅŸlerimizin başına. Onlara inÅŸallah umut oluruz. Ä°nÅŸallah onların da beklentileri sona erer” ifadelerini kullandı.
‘TORUNUMUN DOÄžUM GÃœNÃœ’
Mezar yerlerinin belirlenmesinden 5 gün sonra, torununun doÄŸum günü olduÄŸunu söyleyen Mehmet BeÅŸerikli, “Bugün torunumun doÄŸum günüydü. Cennette meleklerle beraber kutluyordur. Bizim haberimizin olması 6 ay sürdü ama buna da şükür. 6 ay sabrettik, dua ettik. Çok mutluyum, huzurluyum. En azından cenazelerimize kavuÅŸtuk. Ayın 4’ünde haber geldikten sonra 6’sında kesin raporu aldık. Gıyabında eÅŸ, dost, akrabalarla cenaze namazlarını kıldık. Hatimlerini indirdik. Daha sonra oradan ayrıldık” diye konuÅŸtu.
‘6 AYDIR ÃœZÃœNTÃœMÃœZÃœ YAÅžAYAMADIKü
Acılarının hala taze olduğunu dile getiren anne Nilay Bulgurcu Beşerikli ise duygularını şu sözlerle ifade etti:
“Kayıp kızımızı ve torunumuzu çok şükür bulduk. Ä°nÅŸallah arafta olan bütün insanlar için umut olur. Biz 6 aydan beri üzüntümüzü yaÅŸayamadık. Ä°nancımıza sarılıyoruz, dua ediyoruz ama bize yerine ulaÅŸmış gibi gelmiyor. Åžimdi en azından yerleri belli. Acımızı gömdüğümüz bir yer var. Dua edebiliyoruz. Çocukları bulup mezarlarının başına gittiÄŸimizde, yüreÄŸimiz geniÅŸledi. Somut acıya dokunabilmek, ‘Ä°ÅŸte buradalar. Artık yerleri belli’ diyebilmek çok mühimmiÅŸ. Bazı ÅŸeyler nimetmiÅŸ. Biz bunu anladık. AÄŸlayabilmek, cenazeni gömebilmek, onların ortaya çıkması, bunlar nimet olur mu? Biz bir tek parmaklarına razıydık. Acı bitmeyecek. Onla hayatımızı idame ettireceÄŸiz.”
