Bu yazıdan yükselen rahatsız edici duygunun nedeni hukuksuzluğun ağır kokusunun yarattığı baş ağrısıdır, bilmenizi isterim. Ve rahatsız edici olmaktan zerre...

“Memlekette hukuk mu kaldı ki hukuktan bahsedelim?” diyenleri anlıyorum. Yok sayılan hukuk ilkeleri, delilsiz gerekçesiz ve berbat bir Türkçe ile...

“Ben cadı değilim.” diyor 17 yaşındaki Ana.. “Bir cadı nasıl olur?” diye soruyor yargılamayı yapan rahip “Bilmiyorum” diyor kız korkuyla....

“Bu utanç verici gösteriyi izliyoruz, borçlar ve suçlar altında ezilmiş kişiler suçsuz ilan ediliyor; buna karşılık, onurun ta kendisi, yaşamı...

İki kız çocuğunun güzel yüzü huzursuz uykularımdan uyandırıyor beni. Onlarca çocukla el ele tutuşmuş, etrafımı sarıyorlar. Oyun oynamak istiyorlar belki...

İnsan Hakları Eylem Planı’nın açıklandığı gün Silivri 9 No’lu cezaevindeydim. Sayın Adalet Bakanımız “Bu eylem planı İstiklal Caddesinde bile hissedilecek”...

İlk cemre havaya, ikincisi suya düştü bile, üçüncüsü de toprağa düşecek, çok az kaldı. Bahar, utangaç bir genç kız gibi...

Bir süredir, Nazi Dönemi üstüne yazılmış kitaplar okuyorum ağırlıklı olarak. Bir yandan mesleki bir görev duygusuyla, o dönemin hukuk algısına,...

“Ben bir müşteri, bir alıcı veya hizmet kullanıcı değilim. Ben bir kaytarıcı, bir beleşçi, bir dilenci ya da bir hırsız...